ᲙᲐᲠᲑᲣᲠᲐᲢᲝᲠᲘ

კარბურაცია დღემდე ყველაზე მარტივი და გავრცელებული სისტემა იყო ორბორბლიანებში, განსაკუთრებით ინდოეთში. უფრო მკაფიოდ რომ აიხსნას კარბურატორის მუშაობა, წარმოიდგინეთ მილი, რომელსაც ერთ ბოლოში არსებულ ცილინდრს, მეორე ბოლოში არსებული ჰაერის ფილტრის გავლით აწვდის ჰაერ-საწვავ ნარევს. იმისთვის, რომ გაიზარდოს ჰაერის მოძრაობის სიჩქარე, მილის დაახლოებით შუა ნაწილში, ჰაერის შეზღუდული ნაკადი მიედინება. კარბურატორის სისტემის ეს ნაწილი ცნობილია როგორც - ყელი (venturi). მილის ვიწრო ნაწილში ჰაერის მოძრაობის სიჩქარის გაზრდით, იქმნება დაბალი წნევის კამერა, რომელიც ხელს უწყობს საწვავის კუმშვით გამოტანას ყელთან ახლოს არსებული ჟიკლორით. ეს მოვლენა აიხსნება ბერნულის კანონით, რომელიც ამტკიცებს, რომ მილში მოძრავი სითხის ან ჰაერის მოძრაობის სიჩქარე, მის მიერ შექმნილი წნევის უკუპროპორციულია. შეკუმშული ჰაერის რაოდენობა დამოკიდებულია მილის ბოლოში არსებულ სარქველზე, რომელიც ცილინდრს უერთდება. ამ კონკრეტული სარქველის  ზუსტი სახელია - დროსელი,  ის დაკავშირებულია მოტოს, მოპედის ან სკუტერის გაზის პედალთან და აკონტროლებს ჰაერსაწვავის დინებას მძღოლის მიერ მიწოდებული სიმძლავრის შესაბამისად.აქსელერატორის მოქაჩვა იწვევს დროსელის შეკუმშვას რაც ხსნის დროსელის სარქველს და უშვებს ჰაერის უხვ ნაკადს კარბურატორის საშუალებით. და პირიქით- დროსელი დახურულია როცა საჭე ბოლომდეა ჩაკეტილი. ყელთან ახლოს განთავსებულ საწვავის ჟიკლორს  გამოაქვს საწვავი საწვავის ავზიდან, ტივტივა სარქველით, რომელიც კეტავს საწვავით მომარაგებას როცა რეზერვუარი სავსეა და იხსნება როცა საწვავის ჟიკლორი იწყებს საწვავის გამოტანას. ეს არის კარბურატორის მუშაობის ძირითადი სქემა, თუმცა თანამედროვე, მუდმივი სიჩქარის კარბურატორებს უფრო რთული დიზაინი აქვთ. ეს კარბურატორები იყენებენ დიაფრაგმას, ნემსოვან სარქველს, უქმი სვლის ჟიკლორს რომ აკონტროლონ ჰაერსაწვავი ნარევი. გასათვალისწინებელია რომ ეს სისტემა მარტივი და სრულიად მექანიკურია, არ აქვს ელექტრო ნაწილები და სენსორები.

ᲘᲜᲟᲔᲥᲢᲝᲠᲘ  (ᲡᲐᲬᲕᲐᲕᲘᲡ ᲨᲔᲤᲠᲥᲕᲔᲕᲘᲡ ᲡᲘᲡᲢᲔᲛᲐ)

კარბურატორისგან განსხვავებით, ინჟექტორის სისტემა შედგება ელექტრო ნაწილებისა და სენსორებისგან. კარბურატორის სისტემაში, საწვავი გამოდის ავზიდან, საწვავის შეფრქვევის სისტემაში ეს დამოკიდებულია საწვავის ტუმბოზე, რომელიც დამონტაჟებულია ავზში საწვავის დინების ზუსტი კონტროლირებისთვის. ინჟექტორის პირი პირდაპირ უკავშირდება წვის კამერას. ზეწოლის ქვეშ საწვავი მარტივად ატომიზდება და იღებს ორთქლის, აირის  სახეს, რაც ხელს უწყობს ეფექტურ და სუფთა წვას. ინჟექტორის სისტემაში, საწვავის მარაგი ელექტრონული ტვინით (ECU) კონტროლდება, რომელიც მუდმივად აკეთებს რთულ გამოთვლებს მაღალ სიხშირეზე, იმისთვის რომ საუკეთესო შესაძლო ჰაერ-საწვავის ნაერთი გამოყოს. სხვადასხვა პარამეტრების გათვალისწინებით, როგორებიცაა: ძრავის სიჩქარე, დროსელის პოზიცია, ძრავის ტემპერატურა, დატვირთვა და ა.შ. ECU ახერხებს მართოს ინჟექტორი ისე, რომ გამოყოს საჭირო რაოდენობის საწვავი თითოეულ შეშვების ტაქტზე, რაც ხელს უწყობს მაქსიმალურად ეფექტურ წვას.

- კარბურატორები უფრო იაფი ჯდება, მარტივ ოპერაციებს ექვემდებარება, ადვილია მისი შეკეთება ან გამოცვლა - კარბურატორები რეგულირდება მძღოლის მოთხოვნების შესაბამისად - რადგან კარბურატორები არ არის ჩამონტაჟებული ძრავში, მათი შეცვლა შესაძლებელია ძრავთან შეხების გარეშე.

- არ არის ყველაზე ეფექტური სისტემა, დათარიღებული დიზაინით - კარბურატორების უმეტესობას აქვს დაყოვნება, რაც იწვევს დროსელის დაგვიანებულ ქმედებას - კონკრეტული ნაწილები, მაგალითად დიაფრაგმა არის ძალიან ფაქიზი და მარტივად ზიანდება - ჰაერსაწვავი ნაერთი მერყეობს რაც აზიანებს ძრავის სიგლუვეს.

- ოპტიმიზირებული ჰაერსაწვავი ნაერთი, რომელიც უზრუნველყოფს უფრო სუფთა და ეფექტურ წვას -  დროსელის ზუსტი და მკვეთრი ქმედება - საწვავის ეფექტურობა რომელიც ხელს უწყობს მეტ ეკონომიურობას, ვიდრე კარბურატორის სისტემაში - არ საჭიროებს ტექნიკურ მომსახურებას და არ ზიანდება

- უფრო ძვირია ვიდრე კარბურატორის სისტემა - მარტივი ინსტრუმენტებით შეკეთებას არ ექვემდებარება, საჭიროებს მთლიანად გამოცვლას რაც ძვირი ჯდება - არ რეგულირდება კონკრეტული მოთხოვნების შესაბამისად, თუ კონკრეტულ ECU რუკას არ შეიძენთ, რაც ასევე ძვირი სიამოვნებაა (ნორმალური მოფრთხილების შემთხვევაში გაფუჭების ალბათობა 0-ს უტოლდება)